فردی که دچار سکته گوش میشود ممکن است با علامت هایی شامل احساس کیپی شدید در یک گوش و بعد از آن نشنیدن صدا همراه باشد که با یک صدای بوق همراه است و جزو فوریت های پزشکی است و باید به پزشک مراجعـه کند. بیداری با افت شنوایی، کاهش شنوایی در طی چند روز و تحریفات در درک گفتار، به عنوان افت شنوایی ناگهانی طبقه بندی شده اند. تعاریف کاهش شنوایی بر اساس شدت کم شنوایی، دوره زمانی، معیار های شنوایی شناسی و طیف فرکانس از دست رفته شنوایی است. سکته گوش یک آسیب ناگهانی است که فرد شنوایی خود را به طور کامل یا ناقص از دست میدهد که سلول های مژکدار حلزون گوش به علت کمبود و یا قطع اکسیژن تخریب میشوند. 

سکته گوش انواع مختلفی دارند و عوامل مختلفی در به وجود آمدن آن نقش دارند که شامل خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی به دلیل نامشخصی ضعیف میشود؛ 

علائم بیماری

مهم ترین علامت وزوز گوش و سنگین شدن آن است، که این نشانه ها برای افراد باید هشداردهنده باشد و به پزشک مراجعه کنند.

 در کسانی که دچار ضربه به سر شده اند روند تدریجی بیماری اغلب سه روز طول میکشد. 

سرگیجه و نداشتن تعادل هم ممکن است وجود داشته باشد ولی همیشه این علامت ها به نشانه سکته گوش نیستند گاهی ممکن است فرد در سلامت کامل باشد و به طور اتفاقی شنوایی اش کاهش پیدا کند یا از بین برود. 

درمان بیماری 

اگر فرد مبتلا در 24 ساعت اولیه مراجعه کند احتمال بهبودی بیشتری وجود دارد و هرچه از این زمان بگذرد احتمال بهبودی کاهش پیدا میکند. 

بعضی از ویتامین ها و گشاد کننده های عروق خونی و استروئیدها شامل کورتون با دوز بالا میتوانند موثر باشند که کورتون و درمان های استروئیدی بیشترین میزان موفقیت را دارند  که به صورت خوراکی یا تزریق مستقیم به گوش میانی تجویز میشود.

افراد جوان تر یا کم شنوایی در فرکانس های پایین، احتمال بهبودی در آنها بیشتر است.

نتیجه‌گیری

حدود دو سوم از افراد مبتلا به کری یا کاهش شنوایی ناگهانی بهبود جزئی در شنوایی‌شان را تجربه می‌کنند. مطالعه‌ای معتبر نشان داده که 5/54 درصد از افراد مبتلا به کری ناگهانی حداقل در طی 10 روز اول درمان بهبود جزئی داشتند. بهبود در افرادی که کم شنوایی فرکانس بالا یا پایین دارند، در مقایسه با افرادی که کم شنوایی در همه فرکانس‌ها دارند، بیشتر است. فقط شنوایی حدود 6/3 درصد از افراد مبتلا به کری ناگهانی به‌طور کامل بهبود می‌یابد. احتمال بهبود در افراد مسن و افراد دارای سرگیجه کمتر است.